oturaq

oturaq
1. sif. Köçəri həyat keçirməyən, daim bir yerdə yaşayan (köçəri ziddi). Oturaq əhali. – Lakin Camal kəndə gəlmək və oturaq həyat keçirmək istəmirdi. M. S. O.. Çox vaxt oturaq zehniyyəti ilə köçəri zehniyyəti bir-biri ilə toqquşaraq ortalıqda anlaşılmazlıq vücuda gəlirdi. Ç.. // Eyni mənada quşlar haqqında. Oturaq quşlar bütün ili bir yerdə qalırlar. – Sərçə, sağsağan, daha şimal ölkələrimizdə isə çillər, tetra quşları oturaq quşlardandır. «Zoologiya». // İqlim, yem və b. şəraitlə əlaqədar olaraq yerini dəyişməyən (mal-qara, balıq və s. haqqında). Oturaq maldarlıq. – İncənin hər tərəfi otlaqdır. Buranın mal-qarası köçəri deyil, oturaqdır. S. Rəh..
2. sif. Bir yerdə oturmaqla, yerindən tərpənməyi tələb etməyən işlə əlaqədar olan. Oturaq və hərəkətsiz həyat tərzi nəticəsində bədənin forması dəyişir, təndürüstlük pozulur.
3. is. Oturulan, mənzil salınan yer, oturacaq yer, istirahət yeri, düşərgə və s. <Gözətçi> ay işığında daşa söykənib mürgülədiyindən, bizim oturağa yaxınlaşmamızdan xəbəri olmamışdı. H. N.. Yorulanda olur sizə oturaq; Göl kənarı, yaşıl çəmən, durnalar! S. Rüst..
4. is. Bir şeyin alt tərəfi, yerə və ya başqa bir şeyə dirənən tərəfi. Qazanın oturağı ağzından gen olar.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • irqünnisa’ — ə. oturaq siniri …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • köçəri — sif. 1. Oturaq həyat keçirməyən, ev eşiyi ilə daim bir yerdən başqa yerə köçən (oturaq ziddi). Köçəri tayfalar. Köçəri xalqlar. // is. mənasında. Bu cür həyat sürən adam. Cikkildəyir quşlar yuvalarında; Köçərilər durmuş obalarında. A. S..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • oturaqlıq — is. Oturaq həyat sürmə, oturaq həyat tərzi (köçərilik ziddi) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • binəli — I (Borçalı) doğru, düz. – Binəli söz oydu ki, Alı dedi II (Füzuli, Qax) oturaq. – Qorqan bizdən yuxarıdı, o da binəlidi, Qaraxanbəyli də binəlidi (Füzuli) III (Ağbaba, Şuşa) həmişəlik, daimi. – Bu, binəli işdiyən döyül (Ağbaba); – Biryollux… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • oturğa — (Tovuz) oturaq. – Olar hara, oturğa yaşamax hara, oların yeri bəlli olmaz …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • mədəni — ə. 1) şəhərli, qəsəbəli; 2) oturaq, köçəri olmayan; 3) mədəniyyətin yüksək səviyyəsində olan; mədəniyyətli; 4) təhsilli, oxumuş, elmli; 5) mədəniyyətə mənsub olan, mədəniyyətlə əlaqədar olan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • məq’əd — ə. 1) oturmaq üçün yer; oturacaq; 2) oturaq yeri; dal, arxa …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • balıq — 1. is. 1. Qəlsəmə ilə tənəffüs edən, temperaturu dəyişən, üzgəclə hərəkət edən su heyvanı. Siyənək balığı. Balıq əti. Balıq yağı. Balıq tutmaq. Balıq şorbası. Balıq toru. – Balığı haçan tutsan təzədir. (Ata. sözü). ◊ Dəryada balıq sövdası –… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • birhovur — z. dan. Bir az, bir dəqiqə. Birhovur qoy oturaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • da — 1. «Daha» sözünün canlı dildə işlənən ixtisar forması olub «a» uzadılaraq deyilir. Da sənə nə deyim. – Padşah Əhmədi Çekkaşdan xəbər aldı: – Da nəyin qaldı? Əhmədi Çekkaş dedi: – Da sağlığın! (Nağıl). 2. (də) 1. Danışan şəxsin məsələyə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”